بررسی ارتباط علّی میان نقدشوندگی، کیفیت شفافیت و افشا و ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

وجود اطلاعات شفاف یکی از الزامات کارایی بازار سرمایه است. شفافیت و افشا از اجزای اساسی راهبری شرکتی است و شفافیت و افشای بهتر، اطلاعات بیشتری در خصوص نحوه اداره شرکت برای ذینفعان فراهم می کند. آگاهی از تاثیر کیفیت شفافیت و افشا شرکت بر سایر متغیرهای بازار از جمله نقدشوندگی سهام و ارزش شرکت، حایز اهمیت بسیاری است .از طرفی با توجه به اهمیت روزافزون نقدشوندگی سهام و نقش به سزای آن در کشف قیمت دارایی ها، توزیع ریسک مالی، افزایش بازده مورد انتظار و کاهش هزینه معاملات، شناخت عوامل موثر بر آن اهمیت دارد. به این منظور در این تحقیق به بررسی ارتباط علّی میان نقدشوندگی، کیفیت شفافیت و افشا و ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته می شود. برای اندازه گیری متغیر کیفیت شفافیت و افشا از معیاری مبتنی بر نمره شفافیت و افشا موسسه استاندارد اند پورز و نیز نمره کیفیت افشا و اطلاع رسانی بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است و برای اندازه گیری متغیر نقدشوندگی، از معیارهای عدم نقدشوندگی آمیهود و نسبت روزهای با بازدهی صفر استفاده شده است و همچنین برای اندازه گیری متغیر ارزش شرکت از دو معیار نسبت ارزش بازار حقوق صاحبان سهام به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و ارزش بازار حقوق صاحبان سهام در پایان دوره استفاده شده است. نمونه تحقیق شامل 99 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1387 تا 1390 می باشد. نتایج بیانگر رابطه معنادار میان متغیرهای نمره کیفیت شفافیت و افشا s&p و معیارهای عدم نقدشوندگی آمیهود و نسبت روزهای با بازدهی صفر می باشد و همچنین رابطه معنادار میان نمره کیفیت افشا و اطلاع رسانی بورس با معیار نسبت روزهایی با بازدهی صفر نیز تایید شده است. از طرفی ارتباط معنادار میان متغیرهای نمره شفافیت و افشا s&p و نمره کیفیت افشا و اطلاع رسانی بورس با متغیر نسبت ارزش بازار حقوق صاحبان سهام به ارزش دفتری آن تایید شده است. و در انتها نتایج مربوط به نقش میانجی گری بیانگر این است که معیار نسبت روزهای با بازدهی صفر در رابطه میان متغیر پیش بین (کیفیت شفافیت و افشا) و متغیر ملاک(ارزش شرکت) نقش میانجی گری دارد.